In deze meer informatieve blog ga ik in op de verschillende leiderschapsstijlen en mijn ervaringen ermee. Zo kom je dus weer wat meer te weten over mij en mijn haantjes gedrag, dus ik zou zeggen veel leesplezier.
De autoritaire stijl:
In deze stijl bepaald de leider zelf wat de doelen, de werkwijze en welke middelen er gebruikt moet worden en ga zo maar door. De leidinggevende neemt zelf de beslissingen zonder zicht direct te laten beïnvloeden door de mening van de (in de leider zijn mening) “ondergeschikten”. De uitvoering van het werk word doelbewust bewaakt door de leidinggevende zodat er in zijn mening niks mis kan gaan. Maar ook legt de leider geen verantwoording af over zijn eigen doen en laten tegenover de “ondergeschikten”.
Oftewel de leider zegt wat er moet gebeuren en hoe, en de medewerkers moeten maar gehoorzamen.
“Ikzelf zie deze stijl van leiderschap vooral in mij terugkomen wanneer ik achter de bar sta met iemand anders. Meestal heb ik het gevoel dat ik verantwoordelijk ben voor wat er gaat gebeuren en vandaar dat ik het op mijn manier wil doen.”
De democratische stijl:
Hier voert de leider uit wat er door de meerderheid van de groep word besloten. Hierdoor is het goed kunnen functioneren van de leider ook grotendeels afhankelijk van de betrokkenheid en natuurlijk naarmate de groepsleden bereid zijn om fatsoenlijk mee te werken. De capaciteiten van de leider worden gemeten aan de wijze waarop de zaken worden uitgevoerd. Bij deze stijl kun je zeggen dat het een beetje het tegenovergestelde is van de eerste. Het kenmerkende is hier dat er een gezamenlijke inspanning is, hierdoor is de leidinggevende de formele leider met bepaalde taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden.
“Ikzelf zie deze stijl van leiderschap vaak in mij terugkomen als we aan een project aan het werken zijn. Hier word ook een teamleider uitgekozen maar nog steeds word er door de groep grotendeels beslist wat er gaat gebeuren.”
De consulterende stijl:
Deze stijl is een soort van tussenvorm van bovenstaande stijlen, kenmerkend bij deze stijl is dat de leider zijn besluit beïnvloed is door de medewerkers, hij vraagt om hun advies maar behoud toch een eigen verantwoordelijkheid voor zijn besluitvorming. Er is sprake van het delegeren van overleg naar de medewerkers. Deze zal onderling of met andere overlegt worden en daarover word gerapporteerd. Het voordeel van deze stijl is dat de leider tijd bespaart en dat de capaciteiten van de medewerkers hierdoor beter tot zijn recht komt.
“Hierbij zie ik deze stijl terugkomen bij mij in de werkgroep waar ik bijzit, hier neem ik af en toe bij verschillende projecten de leiding. Als ik de leiding neem vraag ik natuurlijk om advies, maar uiteindelijk ben IK wel degene die de verantwoordelijkheid heeft voor de besluitvorming.”
De laissez-faire stijl:
Bij deze stijl is er nauwelijks tot geen sprake van leiding geven en evenmin van ondersteuning van de medewerkers bij het leiding nemen of geven. Hier neemt meestal een of soms meerdere medewerkers zelf het heft in handen waardoor er een informeel leiderschap ontstaat.
“Deze stijl heb ik nauwelijks zelf meegemaakt. Toch heb ik het één keer gehad toen ik nog op het MBO zat. In onze toenmalige projectgroep was er een leider gekozen maar die deed helemaal niks dus uiteindelijk was ik zelf opgestapt en heb ik individueel de opdracht gemaakt”.
Zoals je hierboven hebt gelezen schuilt er in iedereen een soort leider. Het zijn van de meest basic dingen die je al tot een leider kunnen maken. Denk bijvoorbeeld aan de aanvoerdersband bij het voetbal op de projectleider bij een projectgroep. Deze leiders betekenen dan wel niet zoveel en schelen weinig van de mensen die meedoen maar toch voelen hun een bepaalde verantwoordelijkheid. Het is wel duidelijk iedereen is weleens een leider maar welke leidersstijl heb jij? Als het goed is kun je dat nu beantwoorden!